Voldemort N-VA overal aanwezig...- Carl Devos

Natuurlijk is Open VLD de N-VA niet. De N-VA is immers ook een nationalistische partij, cfr. het hele confederalismeprogramma, met een collectivistische benadering. De N-VA is daarenboven ideologisch een conservatieve partij, terwijl de Vlaamse liberalen zich progressiever opstellen. Het probleem is evenwel dat deze verschilpunten niet noodzakelijk de meest relevante zijn in de stemoverwegingen van al dat volk dat zich in grote getale in sociaal-economisch centrumrechts Vlaanderen ophoudt. De kans is niet gering dat het sociaal-economische profiel, en bijhorende geloofwaardigheid, voor veel kiezers belangrijker is in hun keuze tussen de centrumpartijen, dan de verschilpunten die er tussen N-VA en Open VLD zeker zijn. Dat maakt dat Open VLD, de partij van de liberalen, uitgedaagd worden om dat sociaal-economisch liberalisme te verduidelijken t.a.v. het alternatief, de N-VA. Zo wordt de N-VA een referentiepunt in de kernideologie van Open VLD. Een herbronning is dus welgekomen.

In dat verband is het tekenend dat Open VLD het nu over "pestbelastingen" heeft. Niet van de regering waartegen ze oppositie voert, maar van de regering waarvan ze deel is. Eerder al moest ze in achtervolging van de N-VA de recentere belastingverhoging op de liquidatiebonus afvallen. Nu gaat Open VLD nog een stap verder, en gaat ze zelfs terug tot de hevige kritiek op de allereerste reeks belastingverhogingen van Di Rupo I, die op de bedrijfswagens.

Ze kunnen dat ten zeerste menen bij Open VLD, maar waarom hebben ze die maatregel dan destijds goedgekeurd? Waarom heeft de partij gewacht tot de aanloop van de campagne van 2014 om dergelijke heel expliciete en harde kritiek te formuleren: Open VLD verwijt zichzelf dat ze "pestbelastingen" oplegt. Dat zou vooral te wijten zijn aan de anderen, die niet meegingen in een globale fiscale hervorming. Niet enkel het spook van de overmoed, ook dat van het afbreken van de eigen regering dreigt weer. En de gevolgen ervan zijn doorgaans zelfvernietigend.

De voorbije maanden en weken klonk verheffend dat partijen op zoek gingen naar zichzelf, naar ideologische herbronning, authenticiteit. Het moest over inhoud gaan. Dat blijkt soms wat tegen te vallen. In politieke spelletjes uit de oude doos.

http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/opinieblog/opinie/131123_opinie_Ca...