Samen verantwoordelijk

Het is niet noodzakelijk zo dat wanneer men niet staakt, men het per definitie volledig oneens is met de eisen van de vakbonden. Vooral de vraag naar een betere verdeling van de inspanningen wordt breed gedragen door de bevolking. Maar dit is een onvoldoende verantwoording om het land 24 uur lang economisch te gijzelen. Een land dat zo al op haar adem trapt. Een paar officiële OESO-cijfers.

- In België werkt minder dan een kwart van de 60- tot 65-jarigen. Enkel Slovenië, Malta en Slovakije doen slechter.

- Amper 1 Belg op 3 werkt nog in de privésector. Enkel Griekenland, Spanje, Italië en Frankrijk doen slechter.

- De gemiddelde loopbaan-duur in België is 32 jaar. Enkel Griekenland en Italië doen slechter.

- De effectieve pensioenleeftijd in België is 59 jaar. Enkel Luxemburg doet slechter.

- De overheidsuitgaven blijven maar toenemen en happen een steeds groter deel uit ons bruto binnenlands product.

- Onze loonhandicap in vergelijking met onze buurlanden blijft constant groot.

Moet er nog zand zijn? We dachten van niet. De maatregelen van de regering-Michel doen pijn. Net zoals de maatregelen van de regering Martens-Gol in de jaren tachtig en Dehaene-Tobback in de jaren negentig pijn deden. Toen hielp dat om ons land te versterken. Dat moet ook nu kunnen.De acties van de vakbonden tegen de regering-Michel zijn kortzichtig. We zijn samen verantwoordelijk voor onze toekomst. En wanneer men zegt dat die maatregelen onze welzijnsstaat afbreken, dan is dat niet waar. We geven nog altijd 32 procent van ons bruto binnenlands product uit aan sociale zekerheid. Enkel Denemarken en Frankrijk doen beter. Ook dat is een OESO-cijfer.