Elio Di Rupo en de paarse ravage

Gekochte groei

In deze omstandigheden ook nog eens een geloofwaardig relance uitwerken is voor de zeskoppige federale coalitie van Di Rupo een onmogelijke onderneming. Want als België vandaag nog een minimale economische groei kent dan is dat een gekochte groei, nagenoeg geheel te danken aan het fors toenemen van door de overheden gesubsidieerde tewerkstelling, vooral in de gezondheidszorg.

Die relance moet bovendien de Belgische loonkost per eenheid product in lijn brengen met die in de omliggende landen. De jongste weken was sprake van een loonhandicap van 5,2 procent tegenover de buren. En daar worstelt België met een Duits probleem.

Want de werkelijkheid is onthutsender. Volgens het maandbulletin van de Europese Centrale Bank kende de Belgische loonkost per eenheid product tussen 2002 en 2012 een stijging met 6,6 procent, terwijl die in Duitsland in dezelfde periode met 8,7 procent terugviel. Met als resultaat een Belgische handicap van goed 15 procent.

Zelfs met drie indexsprongen is het bijbenen van het Duitse concurrentieniveau, wat de regering tegen 2018 hoopt te bereiken, niet mogelijk. Hier wachten doortastende hervormingen die premier Elio Di Rupo met zijn nu al uitgewoonde coalitie kennelijk niet aandurft.

http://www.tijd.be/nieuws/opinie_column/Elio_Di_Rupo_en_de_paarse_ravage...