Economie werkt mee

De betere cijfers moeten voor de regering Michel een aanmoediging zijn om haar hervormingsagenda af te werken. Inclusief de tax shift, met de nadruk op de verlaging van de patronale lasten. De meer optimistische economische prognoses van de Nationale Bank, maar ook die van de OESO en het IMF die zelfs nog iets verder gaan, vergemakkelijken dat werk. Het betekent dat er sneller en meer terugverdieneffecten zullen zijn. Wat dan weer betekent dat de tax shift zich voor een groot deel zelf zal terugbetalen. En dan komt er na relatief korte tijd ook voldoende geld vrij om de personenbelasting te verlagen, iets waar vooral Open Vld en N-VA op aandringen.

Deze regering kwam er omdat de vier betrokken partijen samen wilden doen wat ze absoluut nodig achtten: de overheidsfinanciën saneren en sociaaleconomische hervormingen doorvoeren om onze economie te versterken. Op korte termijn doet dat pijn en wordt het de regeringspartijen kwalijk genomen. Dat doet die partijen al eens terugschrikken. Het is zoals het paard dat steigert net voor de laatste grote horde. Op langere termijn is het goed voor iedereen. Deze regering zit in een unieke positie. Ze heeft vijf jaar tijd en de economie zwengelt aan. Ze kan dus nog zelf de vruchten plukken van haar beleid. Ze moet wel door de zure appel heen. Het paard moet de laatste hoge horde durven nemen, enkel op die manier kan het winnen. Indien de regering het niet aandurft om nu door te zetten, dan verschilt ze in niets van de voorgaande regering-Di Rupo en beperkt ze zich tot maatregelen in de marge.